Lasioglossum sextrigatum (Gewone franjegroefbij)

Laatst bijgewerkt: 24 maart 2022

SOORT: Gewone franjegroefbij (Lasioglossum sextrigatum)
GENUS: LASIOGLOSSUM (Groefbijen)
FAMILIE: HALICTIDAE

WAARNEMING:
2021-V-182021-V-132021-IV-182021-IV-162020-IX-042020-IV-052019-IV-202019-III-292016-V-292016-V-282016-V-16

JAREN:
2016201920202021

MAANDEN:
janfebmaaaprmeijunjulaugsepoktnovdec

De Gewone franjegroefbij (Lasioglossum sexstrigatum) is een vaste bewoner van de tuin.

1. VERSPREIDING

Dit is een algemeen voorkomende soort in heel Nederland met uitzondering van Zuid-limburg en de noordelijke provincies waar de bij minder algemeen is.

2. GEDRAG

2.1. VLIEGTIJD

De soort is actief tussen eind maart en oktober.

2.2. ONTWIKKELING

De bij nestelt in zandgrond. In de tuin kunnen daarvoor o.a. de ruimtes tussen de tegels worden gebruikt ^{[1, 2]}, wat ik zelf nog niet heb kunnen waarnemen.

2.3. DRACHTPLANTEN

In algemeen wordt de soort waargenomen op^{[1, 2]}:

Paardebloem (Taraxacum officinale)
Sporkehout (Rhamnus frangula)
Wilg (Salix)

In de tuin bezoekt de soort:

Vuurdoorn (Pyracantha)
Scherpe boterbloem (Ranunculus acris)
Dotterbloem (Caltha palustris)

3. IDENTIFICATIE

Groefbijen hebben hun naam te danken aan de groef in het laatste achterlijfstergiet van het vrouwtje. De Engelse naam voor de familie is Sweat bee, zweet bij, omdat sommige familieleden blijkbaar aangetrokken worden door zweet.

Uitvergroting groef op abdomen Gewone franjegroefbij ♀︎ (Lasioglossum sextrigatum)

Karakteristieke groef op tergiet VI van vrouwtje

Het is een kleine bij van 5 – 7 mm.

De soort is herkenbaar aan de volgende kenmerken^{[1, 2, 3]}:

Algemeen

Zwart lichaam ^[1]
Achterrand tergieten II – IV (bovenkant achterlijf segmenten) transparant bruin ^[2]
Borststuk fijn gepunctueerd, zijkanten gerimpeld ^[2]
Vertex (Bovenkant kop) gepunctueerd met duidelijke tussenruimten ^[3]
Binnendijbeen met 2 tot 3 doorns (doorn met microscopische zaagtandjes, wat deze soort onderscheid van L. sabulosum) ^[3]

Vrouwtjes

Antennen met 12 segmenten
Achterlijf met 6 segmenten, segment VI met karakteristieke groef omringd door beharing.
Achterrand tergieten met witte haarbandjes ^{[1, 2]}
Mesonotum (bovenkant borststuk) mat ^[3]
Kop breder dan lang ^{[2, 3]}

Mannetjes

Antennen met 13 segmenten
Achterlijf met 7 segmenten
Basis tergiet II verzonken ^[3]
Licht geel witte kleur op kaken, clypeus (voorkant gezicht) en labrum (lip boven mond) ^[3]
Sterniet II (onderkant segment achterlijf) niet opvalland lang of dicht behaard ^[3]
Slapen meestal met naar onderen hoek of tand ^{[2, 3]}