Op een IJzerhard plant vond ik een cluster eitjes wat na nader onderzoek de eitjes van de Groene schildwants blijken te zijn1.
De eitjes waren op ongeveer 2/3 van de stengel gedeponeerd, eigenlijk behoorlijk opvallend want door de velle kleur staken ze af tegen de omgeving.
Na zes dagen werden de nimfen zichtbaar door de ei wand. De eitjes zijn er mooi gevormd als kleine vaatjes met een deksel erop. Die deksel heeft in de foto’s een zwarte driehoek wat de lip en zuigapparaat accentueert van het insect. De rode vlekken zijn de ogen.
Acht dagen na eerste waarneming kwamen de nimfen uit de eitjes gekropen, of liever gewriemeld. Door heel langzame bewegingen wringt het beestje zich uit het omhulsel.
Dagenlang zaten de nimfen bij elkaar en bewogen niet. Toen ik ze wat nader ging bekijken bleken ze allemaal dood. Geen idee waarom.
Verderop in de tuin vond ik nog een cluster van uitgekropen nifmen die aan het uitharden waren op Damastbloem (Hesperis matronalis) . Deze heb ik verder niet kunnen volgen daar ze bij volgende inspectie verdwenen waren.
Literatuur
1 British bugs, An online identification guide to UK Hemiptera
