Dit jaar zijn we op vakantie geweest in Noord Spanje op zo’n 45 minuten ten oosten van Burgos bij het stadje Pradoluengo waar we op een kleine camping een huisje gehuurd hadden, van waaruit we de omgeving tot een straal van tweeënhalf uur hebben verkend. Een bizar mooi gebied met zeer indrukwekkende natuur, eindeloze panoramische vergezichten, grotten, watervallen, historie en prehistorie. Bij mij heeft met name het natuurschoon een diepe indruk achtergelaten.
PRADOLUENGO
Pradoluengo, een stadje met een rijke textielhistorie, ligt op zo’n duizend meter boven zee niveau met temperaturen rond de dertig graden overdag en koude vochtige nachten. De omgeving is glooiend tot heuvelachtig en ontwikkeld zich in noordelijke en zuidelijke richting tot bergketens met hoge pieken. Hierdoor is er een continue aanvoer van ijskoud water dat via meanderende watertjes, snelle stroompjes en brede rivieren door de omgeving wordt verspreid. Ondanks de brandende zon is het daardoor toch erg groen. Het resulterende biotoop bleek een enorme verscheidenheid aan vlinders te herbergen die zich in grote aantallen tegoed deden aan de bloeiende flora. De natuur rondom het stadje is een populair wandel en fietsgebied. Overal langs deze paden waren vlinders in verschillende soorten en maten aanwezig. Diverse soorten parelmoervlinders en keizersmantels Heliconiinae, zeer veel soorten blauwtjes en vuurvlinders Lycaenidae, waaronder ook Grote vuurvlinders (Lycaena dispar), boswachters Hipparchia, ijsvogelvlinders Limenitis, dikkopjes Hesperiidae, en een divers gezelschap nachtvlinders. De dicht begroeide bermen met daarin veel bloeiende luzerne en andere kruiden herbergden hun rupsen.
Bij aanvang van de lokale werkweek, wij arriveerden in het weekend, gonsde de omgeving met het zeurende schelle gezoem van gemotoriseerd gereedschap. Toen ik twee dagen later gericht op pad ging om de vlinders vast te leggen werd duidelijk dat maaiploegen hadden toegeslagen; alle bermen waren kaalgeschoren, het maaisel afgevoerd, en alle vlinders vertrokken. Hun werk was zeer rigoureus uitgevoerd in de hele omgeving, alleen de hellingen en de laagst gelegen bermen langs het stroompje Arroyo de Pradoluengo, dat de camping aan één kant begrensd, waren gespaard gebleven. Een ‘hoogvlakte’ naast het stadje die ik drie dagen eerder had bezocht had hetzelfde lot ondergaan met uitzondering van de hellingen.
Het effect van de werkzaamheden op de aanwezige fauna was zeer duidelijk; de diversiteit en aantallen waren in één klap gedecimeerd. Het maaien is ook hier waarschijnlijk met de doelstelling de diversiteit te houden en te bevorderen, maar het resultaat voelde tegenstrijdig en bracht een kentering in mijn humeur die dag.
De begroeiing rondom het stroompje dat de camping begrenst biedt een habitat aan een bont insectengezelschap en huisvestte veel clusters met bloeiende Engelwortel (Angelica sp.) die een grote variatie aan wespen van nectar voorzagen.
Een afslag van de westelijke weg het stadje uit kronkelt naar een hoger gelegen plateau met lage bloeiende vegetatie en een mooi uitzicht over de omgeving.
TOSANTOS
LAS BARDENAS REALES
Deze semi-woestijn, de enige in Europa, biedt een schitterend desolaat landschap dat onder andere met de auto verkend kan worden. Her en der lieten de insecten zich in geringe aantallen zien, zoals kleine libellen, spinnendoders en mieren. Aan de buitenranden van het gebied vlogen incidentele vlinders.
