Onder luidt gezoem ploegde wat leek op een bijenwolf met buit, zich langzaam door de lucht. Het geheel zag er nogal lomp uit, het beest had duidelijk moeite om in de lucht te blijven. Na een korte landing werd duidelijk dat het een vrouwtje Snuittorrendoder (Cerceris arenaria) ^[1] betrof met een grote snuitkever prooi, een Gegroefde lapsnuitkever (Otiorhynchus sulcatus) ^[1]. Zowel de wesp als de kever zijn vaste bewoners in de tuin en er meestal met meer exemplaren aanwezig. De kever is veel op hazelnoot te vinden.
Het was mooi te zien hoeveel moeite ze moest doen om met de kever in de lucht te blijven. Na diep in een plant geland te zijn leek ze uitgeput. Mij nerveus aankijkend verwijderde ze zich lopend met de prooi dieper de plant in. Na tien tot twintig minuten is ze de tuin uitgevlogen.

Helaas zijn de foto’s niet goed maar deze vond ik toch nog wel aardig omdat het de inspanning van het vrouwtje lijkt weer te geven bij het transporteren van haar buit.

Literatuur