Rond 21:00 spotte ik een Eumenes mannetje op Guldenroede. Echter zodra de flitser afging smeerde hij hem om kort daarop weer terug te komen. Tijdens het wachten in deze loop verscheen een Kolibrievlinder (Macroglossum stellatarum)[1] die tegen de verwachting in de meeste bloemen links liet liggen en vooral gebladerte leek te inspecteren. De rustiger gang van vliegen contrasteerde ook duidelijk met het gebruikelijke pijlsnel van bloem tot bloem schieten.
Dit gedrag nam een principiële vorm aan; ze negeerde zelfs Spoorbloemen (Centranthus ruber), in de tuin dé nectar hit voor deze vlindersoort. Toen ze vlak naast me laag over de grond vloog een groepje vrijwel uitgebloeide Spoorbloemen met slechts enkele bloempjes benaderde werd duidelijk dat ze het op het groen voorzien had en niet op bloemen. Op een ogenblik hing ze voor een jong blad knopje, het leek bijna of ze landde, wat deed vermoeden dat ze een ei had geplaatst.
En jawel… een groot kogelrond vrijwel structuurloos satijnglanzend groen ei versierde de plant bij inspectie.
Twee dagen later verscheen een ander exemplaar waarvan de vlucht verraadde dat ze op zoek was naar een plekje voor een ei. Deze dronk wel van de Spoorbloem alvorens een eitje op een bloempje te deponeren.
Literatuur
1 Nederlands Soortenregister