Dit graafwespje vloog een paar dagen eerder al rond bij een zonnige klimop (Hedera helix). Ik vermoedde een mannetje omdat die vaak eerder verschijnen dan vrouwtjes en omdat het steeds kort op specifieke bladeren landde en met het achterlijf eroverheen veegde om geurvlaggen te plaatsen. De bladeren zaten altijd op een hoogte van 150cm of meer.
Ik heb de wesp gevangen voor identificatie en het blijkt een mannetje Crossocerus distinguendus [1], een minder algemene soort. Helaas is hij tijdens de fotoshoot ontsnapt en heb ik hem niet meer terug gevonden. Desalniettemin een leuke nieuwe tuinsoort!
Literatuur
1 Nederlands Soortenregister
