INHOUD

1. Verspreiding
2. Gedrag
3. Voedselplanten
4. Prooi relaties
5. Parasitaire relaties
6. Herkenning

1. VERSPREIDING

Symmorphus bifasciatus ^{[Soortenregister]} komt verspreid over Nederland voor en is een algemene soort, met uitzondering van Zeeland en Groningen waar de soort zeldzaam is ^{[Waarneming.nl],[Peeters et al. 2004]}.

2. GEDRAG

2.1. ACTIVITEIT

De soort is actief van mei tot half september ^{[Waarneming.nl],[Peeters et al. 2004]}.

2.2. ONTWIKKELING

Symmorphus bifasciatus nestelt meestal in holle stengels, maar is ook gevonden in muren (ook gebouwen) en dood hout ^{[Peeters et al. 2004]}. Ze maakt ook gebruik van bijenhotels en is daarnaast gevonden in gallen van de halmvlieg genus Lipara (CHLOROPIDAE) ^{[Peeters et al. 2004]}.

Het vrouwtje vult normaliter een nest cel met één prooi, maar soms worden 2 of meer prooidieren gebruikt als er een overvloed aanwezig is ^{[Budriene 2003]}.

Bij het bouwen van de nest cellen hanteert het vrouwtje een adaptieve strategie waarbij het de lengte van de nest cellen wordt aangepast bij een wijziging van de diameter van de nest gang. De resulterende cel lengte heeft effect op het geslacht van de wesp die zich ontwikkeld waarbij langere cellen zorgen voor meer vrouwtjes, en voor zwaardere vrouwtjes. Er is geen effect op mannetjes.
Daarbij geldt ook dat bij een groter aantal cellen er minder vrouwtjes zullen ontwikkelen. Oudere vrouwtjes zullen minder cellen per nest bouwen en minder voedsel aanbrengen, en uit die nesten zullen minder vrouwtjes ontwikkelen.

BIJENHOTEL

De wesp maakt gebruik van kunstmatige nesthulp met een voorkeur voor ^{[Budriene 2004]}:
– nestblokken hangend op een hoogte van 1 tot 2 meter
– nestblokken met een oriëntatie op het noorden of westen (hypothese), de soort maakt ook gebruik van nestblokken met een zuid of oost oriëntatie.
– nestgangen met een diameter van 3-4 mm

3. PLANT RELATIES

3.1. VOEDSELPLANTEN

De volwassen S. bifasciatus wespen voeden zich ook met nectar en/of pollen. In de literatuur worden de volgende planten soorten en groepen genoemd ^{[Budriene 2004]}:

Apicaceae
(Schermbloemen familie)

– Foenicum vulgare (Venkel) ^{[eigen waarneming]}
– Pastinaca sativa (Pastinaak) ^{[Amolin & Ogol 2019]}

Tabel 3.1-1: Voedselplanten in Nederland

3.2. PROOI PLANTEN

Uit onderzoek is gebleken dat de prooidieren worden gezocht in verschillende boomsoorten en dat S. bifasciatus flexibel is in het zoeken naar geschikte bronnen voor prooidieren en gebruik van o.a. de volgende boomsoorten zijn onderkend:

– Alnus incana (Witte els)^{[Budriene 2003]}

– Populus tremula (Ratelpopulier)^{[Budriene 2003]}

– Salix sp. (Wilg)^{[Budriene 2003],[Wood & Goulson 2016]}

Tabel 3.2-1: Prooiplanten in Nederland

4. PROOI RELATIES

De soort is nauw oligofaag op keverlarven uit de familie bladhaantjes (CHRYSOMELIDAE) ^{[Peeters et al. 2004]}.
In de literatuur worden de volgende in Nederland ^{[Soortenregister]} voorkomende soorten genoemd:

CHRYSOMELIDAE
(Bladkevers)

Phratora (voorkeur ^{[Budriene 2003]})
– Phratora laticollis ^{[Budriene 2003]}
– Phratora vitellinae ^{[Budriene 2003]}
– Phratora vulgatissima ^{[Budriene 2003],[Wood & Goulson 2016]}

Phyllodecta
– Phyllodecta vulgatissima^{[Woydak 2006]}

Plagiodera
– Plagiodera versicolora ^{[Budriene 2003]}

Plagiosterna
– Plagiosterna aenea ^{[Budriene 2003 (als Linaeidea aenea)]}

Tabel 4-1: Prooisoorten in Nederland

Prooisoorten buiten Nederland:

–

Tabel 4-2: Prooisoorten buiten Nederland

5. PARASITAIRE RELATIES

In de literatuur worden de volgende in Nederland ^{[Soortenregister]} voorkomende soorten genoemd:

CHALCIDOIDAE (Bronswespen)	EULOPHIDAE Melittobia – Melittobia acasta ^{[Peeters et al. 2004]}
CHRYSIDIDAE (Goudwespen)	Chrysis – Chrysis angustula ^{[Paern et al. 2015],[Woydak 2006 (als Chrysis brevidens)],[Peeters et al. 2004]} – Chrysis ignita ^{[Pereira‐Peixoto et al. 2016],[Woydak 2006],[Peeters et al. 2004]} – Chrysis fulgida ^{[Paern et al. 2015]} – Chrysis viridula (gezien bij nesten) ^{[Peeters et al. 2004]}
ICHNEUMONIDAE (Sluipwespen)	Hoplocryptus – Hoplocryptus confector ^{[Paern et al. 2015],[Schwarz 2007],[Woydak 2006 (ook als H. dubius)]}