1. VERSPREIDING

A. nigricornis is een vrij algemene muurwesp ^{[Waarneming.nl]} en komt voor door heel Nederland ^{[Waarneming.nl],[Martynova & Fateryga 2015]}.

2. GEDRAG

2.1. VLIEGTIJD

De soort is actief van maart tot tot eind september ^{[Waarneming.nl]}.

De vrouwtjes zijn de enige muurwespen die overwinteren en kunnen in maart en half april aangetroffen worden voordat de andere soorten actief zijn ^{[Breugel 2014]}. Hierdoor zijn ze makkelijk te identificeren. De mannetjes sterven in de nazomer na paring ^{[Breugel 2014]}. De vrouwtjes zijn de vorige zomer bevrucht ^{[Peeters et al. 2004]}.
Vanaf eind juni vliegt de nieuwe generatie. De soort is bivoltien^{[Schneider 1991]}.

2.2. ONTWIKKELING

Ze nestelen in allerlei boorgangen, natuurlijk of kunstmatig. In mijn bijenhotels nestelt ze vooral in boorgangen van ±5 mm wat overeenkomt met de literatuur die vermeld dat de soort een voorkeur heeft voor gangen van 4 – 5 mm ^{[Breugel 2014],[Schneider 1991]}, hoewel volgens Buderiene et al. geen sprake is van een voorkeur ^{[Budriene et al. 2004]}, met extremen van 2 tot 10 millimeter ^{[Schneider 1991],[Budriene et al. 2004],[Ivanov & Fateryga 2004]}.

De vrouwtjes zijn regelmatige gasten op de bijenhotels, zie ook hier.

3. PLANT RELATIES

3.1. HOUTSOORTEN

In de literatuur worden de volgende houtsoorten genoemd als medium waarin de wesp haar nest maakt:

Scrophulariaceae
(Helmkruidfamilie)

Buddleja davidii (vlinderstruik) ^{[eigen observatie]}

Tabel 3.1-1: houtsoorten gebruikt als nest substraat

3.2. VOEDSELPLANTEN

In de literatuur worden de volgende planten soorten en groepen genoemd:

Apiaceae ^{[Dorow 1990]} (Schermbloemenfamilie)	–
Asteraceae (Composietenfamilie)	Solidago (Guldenroede) ^{[Dorow 1990]} – Solidago gigantea (Late guldenroede) ^{[eigen waarneming]}
Caprifoliaceae (Kamperfoeliefamilie)	Symphoricarpus ^{[Dorow 1990]}
Grossulariaceae (Ribesfamilie)	Ribes ^{[Dorow 1990]}
Hypericaceae (hertshooifamilie)	Hypericum ^{[Dorow 1990]}
*Lamiaceae* (Lipbloemenfamilie)	Ballota ^{[Dorow 1990]}
Liliaceae (Leliefamilie)	Allium ^{[Dorow 1990]}
Polemoniaceae (Vlambloemfamilie)	Phlox ^{[Dorow 1990]}
Polygonaceae (Duizendknoopfamilie)	Polygonum ^{[Dorow 1990]}
Resedaceae (Resedafamilie)	Reseda ^{[Dorow 1990]}
*Rosaceae* (Rosenfamilie)	Rubus ^{[Dorow 1990]}
*Salicaceae* (Wilgenfamilie)	Salix ^{[Dorow 1990]}

Tabel 3.2-1: Voedselplanten in Nederland

4. PROOI RELATIES

De soort gebruikt Tortricidae (Bladroller) rupsen ^{[Martynova & Fateryga 2015],[Peeters et al. 2004]} voor haar broed.

In de literatuur worden de volgende in Nederland ^{[Soortenregister]} voorkomende soorten genoemd:

–

Tabel 4-1: Prooisoorten in Nederland

Prooisoorten buiten Nederland:

–

Tabel 4-2: Prooisoorten buiten Nederland

5. PARASITAIRE RELATIES

In de literatuur worden de volgende in Nederland ^{[Soortenregister]} voorkomende soorten genoemd:

Hymenoptera (Wespen)	Chrysididae (Goudwespen) Chrysis (Tandgoudwespen) – Chrysis ignita ^{[Martynova & Fateryga 2015]} – Chrysis schencki ^{[Schneider 1991]} Ichnuemonidae (Sluipwespen) Hoplocryptus – Hoplocryptus confector ^{[Schwarz 2007]}
*Diptera* (Vliegen)	Sarcophagidae (Dambordvliegen) Amobia – Amobia signata ^{[Povolny 1997]}

Tabel 5-1: Parasitaire soortrelaties in Nederland

Parasitaire soorten buiten Nederland:

–

Tabel 5-2: Parasitaire soortrelaties buiten Nederland

6. HERKENNING

Lengte mannetjes: 7,5 – 10,5 mm
Lengte vrouwtjes: 10 – 13 mm

Genus

Het genus Ancistrocerus is te herkennen aan:

1. Kop: laatste antenne segment mannetje haakvormig omgeslagen ^{[Gereys 2016],[Schmidt-Egger 2004]}

*Ancistrocerus nigricornis* ♂︎, laatste antennesegment haakvormig omgeslagen

2. Borststuk: voorvleugel submarginaalcel 2 niet gesteeld ^{[Gereys 2016],}^{[Schmidt-Egger 2004]}

*Ancistrocerus nigricornis* ♂︎, tweede submarginaalcel voorvleugel niet gesteeld

3. Borststuk: tegula gepunt ^{[Gereys 2016],}^{[Schmidt-Egger 2004]}

*Ancistrocerus nigricornis* ♂︎, tegula gepunt

4. Middenpoot: scheen met één doorn ^{[Gereys 2016]}

*Ancistrocerus nigricornis* ♂︎, middenpoot scheen met één doorn

5. Achterlijf: terga 1 en 2 enigszins even breed ^{[Schmidt-Egger 2004]}
Tergum 1 breed en kort, lengte duidelijke minder dan twee keer de breedte posterieur. Dorsaal gezien posterieur altijd breder dan 2/3 van de maximale breedte tergum 2 ^{[Gereys 2016]}.